Helsing til Sognefjell.
Det skin som sylv på stupbratt hø,
og tind og spir er sveipt i snø.
I kveldsol raud ved soleglad,
du aldri såg so vakker stad.
Ein heilagdom av fjell og bre,
so frisk ei luft, og ro og fred.
Eit panorama fint og vilt,
ei glitre-tjønn når det er stilt.
So, stane upp eit lite bel,
og kjenn at stunda gjer deg vel.
Dette flotte diktet står skrevet i Sognefjellshytta sin hyttebok for 1989,
skrevet av Harald Bergheim Marstein.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar